آسیب پذیری ویدئو آنلاین مایکروسافت کشف شد

به نقل از سایت اخبار فناوری اطلاعات و ارتباطات ، فن آوری های نوین :    

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از مرکز ماهر، این اشکال هنگامی رخ می‌دهد که کاربر، یک ویدئو را از طریق ویژگی «Video Online» در یک سند ورد (‫Word) تعبیه کند. این آسیب‌پذیری در فایل «.xml» وجود دارد که در آن، پارامتر «embeddedHtml» به یک کد iframe در یوتیوب اشاره دارد.

هکرها می‌توانند کد iframe فعلی یوتیوب را با HTML/JavaScript مخرب که توسط اینترنت اکسپلورر ارائه می شود، جایگزین کنند.

به‌گفته‌ محققان، تغییر گذرواژه‌ ویدئوی یوتیوب جاسازی‌شده در یک سند Word، برای مهاجمان بسیار آسان است. آن‌ها فقط باید فایل «document.xml» را ویرایش کنند و لینک ویدئو را با بار مخرب جایگزین کنند.

محققان گمان می‌کنند که مهاجمان ممکن است از این تکنیک برای حملات فیشینگ استفاده کنند، زیرا سند، ویدئوی جاسازی‌شده با لینک به YouTube را نشان می‌دهد، در حالی که ممکن است یک کد مخفی HTML/JavaScript در پس‌زمینه اجرا شود و منجر به اجرای کد بیشتر شود.

هکرها برای استفاده از این حمله، یک لینک ویدئو را داخل سند Word جاسازی کرده و آن را با استفاده از ایمیل فیشینگ برای قربانی ارسال و سپس کاربران را به بازکردن فایل Word ترغیب می‌کنند.

با این ترفند، کاربران هدف ممکن است هیچ چیز بدبینانه‌ای را مشاهده نکنند، زیرا بازکردن سند دارای ویدئوی جاسازی‌شده، هیچ اخطاری ایجاد نمی‌کند.این اشکال روی مایکروسافت آفیس ۲۰۱۶ و تمام نسخه‌های قبلی دارای ویژگی ویدئو آنلاین (Video Online) تأثیر می‌گذارد.

محققان سه ماه پیش این آسیب‌پذیری را به مایکروسافت گزارش کردند اما به‌نظر می‌رسد مایکروسافت قصد ندارد این مشکل را حل کند و معتقد است نرم‌افزار Word، تفسیر HTML را به‌درستی انجام می‌دهد.

به مدیران شرکت‌ها توصیه می‌شود سندهای Word دارای برچسب «embeddedHtml» در فایل «document.xml» اسناد Word را مسدود کنند و پیوست‌های ایمیل ناخواسته را از منابع ناشناخته یا مشکوک باز نکنند.

117
0 0

لینک های مفید

طراحی لوگو دراصفهان

بانک اطلاعات مشاغل رایگان
لوازم یدکی جک JAC

کتاب های ادبیات آمریکای لاتین

سنگ چینی

کرم گریم


$(window).load(function () { 'use strict'; function activeStickyKit() { $('[data-sticky_column]').stick_in_parent({ parent: '[data-sticky_parent]' }); // bootstrap col position $('[data-sticky_column]') .on('sticky_kit:bottom', function (e) { $(this).parent().css('position', 'static'); }) .on('sticky_kit:unbottom', function (e) { $(this).parent().css('position', 'relative'); }); }; activeStickyKit(); function detachStickyKit() { $('[data-sticky_column]').trigger("sticky_kit:detach"); }; var screen = 768; var windowHeight, windowWidth; windowWidth = $(window).width(); if ((windowWidth < screen)) { detachStickyKit(); } else { activeStickyKit(); } // windowSize // window resize function windowSize() { windowHeight = window.innerHeight ? window.innerHeight : $(window).height(); windowWidth = window.innerWidth ? window.innerWidth : $(window).width(); } windowSize(); // Returns a function, that, as long as it continues to be invoked, will not // be triggered. The function will be called after it stops being called for // N milliseconds. If `immediate` is passed, trigger the function on the // leading edge, instead of the trailing. function debounce(func, wait, immediate) { var timeout; return function () { var context = this, args = arguments; var later = function () { timeout = null; if (!immediate) func.apply(context, args); }; var callNow = immediate && !timeout; clearTimeout(timeout); timeout = setTimeout(later, wait); if (callNow) func.apply(context, args); }; }; $(window).resize(debounce(function () { windowSize(); $(document.body).trigger("sticky_kit:recalc"); if (windowWidth < screen) { detachStickyKit(); } else { activeStickyKit(); } }, 250)); });