فناوری اطلاعات و ارتباطات ، فن آوری های نوین

اولین کرم اینترنتی دنیا ۳۰ ساله شد

به نقل از سایت اخبار فناوری اطلاعات و ارتباطات ، فن آوری های نوین :    

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از زد دی نت، این کرم اولین بار در دوم نوامبر سال ۱۹۸۸ در فضای مجازی پخش شد و توسط یک دانشجوی دانشگاه کرنل به نام رابرت تاپان موریس نوشته شد و به همین علت هم به کرم موریس شهرت یافت.

این اولین بار بود که یک بدافزار رایانه ای از طریق اینترنت به طور گسترده پخش می شد و از همین رو رسانه های خبری به طور گسترده این موضوع را مورد توجه قرار دادند.

هدف موریس از نگارش کدهای این کرم آسیب زدن به رایانه های متصل به اینترنت که در آن زمان از ۸۸ هزار رایانه فراتر نمی رفتند، نبود. او قصد داشت از این طریق ابعاد و میزان گستردگی اینترنت را اندازه گیری کند. اما نقص در نگارش کدهای برنامه موریس آن را در عمل به یک نرم افزار مخرب مبدل کرد. برنامه یادشده به گونه ای کدنویسی شده بود که حتی در صورت پاسخ مثبت به نصب آن بر روی یک رایانه باز هم خود را بر روی سیستم کپی می کرد و این کپی کردن های مکرر باعث می شد تا رایانه ها دچار اختلال شده و از کار بیفتند.

این بدافزار به سرعت حدود ۱۰ درصد از رایانه های متصل به اینترنت را آلوده کرد و دامنه فعالیت تخریبی آن به آزمایش های پروازی ناسا نیز کشیده شد. کرم موریس سرورهای اینترنت که به سیستم عامل های سان و یونیکس VAX/BSD مجهز بودند را کند کرده و سپس از کار انداخت.

در نهایت بعد از گذشت یک روز و با همکاری یکی از دوستان موریس وصله ای نرم افزاری برای مقابله با این کرم عرضه و مشکل حل شد. ولی پلیس به علت مشکلات ایجادشده برای نهادهای مختلف دولتی و خصوصی موریس را به عنوان اولین مجرم اینترنتی دستگیر کرد. وی از دانشگاه هم اخراج و مجبور به پرداخت ۱۰ هزار دلار جریمه شد. بعد از این حادثه سازمان هایی برای مقابله با حوادث امنیتی در امریکا و دیگر نقاط جهان شکل گرفت.
برچسب ها:

فناوری اطلاعات و ارتباطات ، فن آوری های نوین

125
0 0

لینک های مفید
طراحی سایت در اصفهان
بانک شماره موبایل
آموزش بیمار
پنل ارسال اس ام اس
طراحی سایت کنسرت
سئو سایت در اصفهان
طراحی سایت رزرو بلیت
بلیط کنسرت
فروشگاه اینترنتی

طراحی لوگو دراصفهان

بانک اطلاعات مشاغل رایگان
لوازم یدکی جک JAC

کتاب های ادبیات آمریکای لاتین

سنگ چینی

کرم گریم


$(window).load(function () { 'use strict'; function activeStickyKit() { $('[data-sticky_column]').stick_in_parent({ parent: '[data-sticky_parent]' }); // bootstrap col position $('[data-sticky_column]') .on('sticky_kit:bottom', function (e) { $(this).parent().css('position', 'static'); }) .on('sticky_kit:unbottom', function (e) { $(this).parent().css('position', 'relative'); }); }; activeStickyKit(); function detachStickyKit() { $('[data-sticky_column]').trigger("sticky_kit:detach"); }; var screen = 768; var windowHeight, windowWidth; windowWidth = $(window).width(); if ((windowWidth < screen)) { detachStickyKit(); } else { activeStickyKit(); } // windowSize // window resize function windowSize() { windowHeight = window.innerHeight ? window.innerHeight : $(window).height(); windowWidth = window.innerWidth ? window.innerWidth : $(window).width(); } windowSize(); // Returns a function, that, as long as it continues to be invoked, will not // be triggered. The function will be called after it stops being called for // N milliseconds. If `immediate` is passed, trigger the function on the // leading edge, instead of the trailing. function debounce(func, wait, immediate) { var timeout; return function () { var context = this, args = arguments; var later = function () { timeout = null; if (!immediate) func.apply(context, args); }; var callNow = immediate && !timeout; clearTimeout(timeout); timeout = setTimeout(later, wait); if (callNow) func.apply(context, args); }; }; $(window).resize(debounce(function () { windowSize(); $(document.body).trigger("sticky_kit:recalc"); if (windowWidth < screen) { detachStickyKit(); } else { activeStickyKit(); } }, 250)); });