به نقل از سایت اخبار فناوری اطلاعات و ارتباطات ، فن آوری های نوین :
به گزارش خبرنگار مهر، شبنم یزدانی دستیار رئیس سازمان فضایی ایران در امور توسعه کسب و کارهای فضاپایه در اینستاگرام نوشت: استفاده از تصاویر ماهواره‌ای تاثیر مهمی در اکتشافات معدن به ویژه شناسایی اولیه و مشخص کردن نواحی با پتانسیل دارد.
وی ادامه داد: با این‌حال باید شفاف کرد که سنجش از دور نمی تواند جایگزین تست مستقیم زمینی و آزمایشگاهی شود. کاملا برعکس، ترکیب داده از منابع مختلف زمینی، هوایی و فضایی برای شناسایی و کشف یک معدن خصوصا زیرسطحی لازم است.
یزدانی افزود: از سال ۱۹۷۲ که ماهواره Landsat پرتاب شد، استفاده از تصاویر ماهواره‌ای خصوصا برای کشف طلا مورد استقبال قرار گرفت. البته طلا به صورت مستقیم توسط سنسورهای ماهواره دیده نمی‌شود بلکه وجود مواد معدنی که در ترکیب باهم این ماده ارزشمند را تشکیل می‌دهند، توسط امضای طیفی ثبت شده‌شان در تصاویر ماهواره‌ای قابل ردیابی هستند.
به گفته وی، برای بیش از ۲۰ سال سنسورهای +TM/ETM ماهواره Landsat با ۶ باند طیفی در مرئی، مادون قرمز نزدیک ، SWIR و یک باند مادون قرمز حرارتی مهمترین منبع داده‌های سنجش از دور برای اکتشافات معدنی بود.
دستیار رئیس سازمان فضایی ایران در امور توسعه کسب وکارهای فضاپایه اضافه کرد: در سال ۱۹۹۹ با پرتاب ماهواره TERRA سنسور جدید ASTER برای کشف معادن در اختیار محققان قرار گرفت. تصاویر ASTER با رزولوشن بالا بوده و از ۱۵ متر در VNIR تا ۹۰ متر در TIR را در ۱۴ باند طیفی شامل می شوند.
یزدانی ادامه داد: یکی از جدیدترین ماهواره‌هایی که برای اکتشافات معدنی در سال ۲۰۱۳ پرتاب شد و داده‌های آن رایگان در اختیار است، ماهواره Landsat ۸ است که سنسور Operational Land Imager (OLI) آن برای این کاربرد طراحی شده است. رزولوشن تصاویر Landsat ۸ در پهنای باند پنکروماتیک (سیاه و سفید) برابر ۱۵ متر و برای تصاویر رنگی چند طیفی برابر ۳۰ متر است.
وی با بیان اینکه این رزولوشن برای معادن بزرگ (مقایس ۱:۵۰۰۰) خیلی کوچک به حساب می‌آید ولی برای نقشه برداری منطقه‌ای در مقایس‌هایی کمتر از ۱:۵۰۰۰۰ مناسب است، گفت: تصاویر رایگان این ماهواره از سایت USGS: Earth Explorer قابل دریافت هستند.
دستیار رئیس سازمان فضایی ایران افزود: هنگام استفاده از تصاویر ماهواره‌ای، پوشش گیاهی دشمن اکتشافات معدنی به حساب می‌آید و بهتر است تصویربرداری از سطح زمین زمانی انجام شود که پوشش گیاهی در نازکترین و کمترین وضعیت سیکل رشد خود باشد. همچنین پوشش ابر بهتر است کمتر از ۱۰ درصد باشد.